Το ταξίδι

Our trip in English (thanks to «Google Translate»)!

Αυτή την διαδρομή ακολουθήσαμε τελικά (10 διανυκτερεύσεις – για κάποιο λόγο στον χάρτη αυτό «χάθηκε» μία στην Κριμαία).

• ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ: Διαβάστε το πλήρες ταξιδιωτικό της εκδρομής!

Δευτέρα 21 Μαΐου:

Τελικά ξεκινάμε σήμερα με μια μέρα καθυστέρηση (… αχ βρε Μιχάλη).
Πάμε προς Σέρρες ως πρώτη στάση!
Μπουγάτσα με κρέμα, μπουγάτσα με κιμά, μπουγάτσα με τυρί….
Σέεεεερρρρρες! Διαμονή στο σπίτι του Χρήστου. Αργά το βράδυ έρχεται από Κεφαλονιά και ο Μιχάλης!

Τρίτη σήμερα και ξεκινήσαμε νωρίς… (κατά τις 10.00).
Διασχίσαμε όλη την Βουλγαρία και καταλύσαμε στο Ρούσε (σύνορα με Ρουμανία). Το μεγαλύτερο κομμάτι του δρόμου πολύ κακό! Και πολλή αστυνομία! Ο καιρός κυνηγούσε από το πρωί να μας βρέξει και τα κατάφερε αργά το απόγευμα. Τώρα έξω βροντάει αλλά ευτυχώς εμείς έχουμε βρει ξενοδοχείο. Ελπίζουμε αύριο να τα καταφέρουμε να φτάσουμε Οδησσό!

Τετάρτη: α) οι δρόμοι της Ρουμανίας είναι μάλλον χειρότεροι από της Βουλγαρίας. β) ο ουρανός έπαθε ακράτεια και έτσι φτάσαμε στο Γαλάτσι (το original που λέει και ο Χρήστος…) http://g.co/maps/aqwws και καταλύσαμε εδώ για απόψε. Αύριο η Οδησσός!

Πέμπτη: Μετά από 3 ώρες για να περάσουμε από Ρουμανία – Μολδαβία – Ουκρανία. Μετά από ένα δρόμο που θύμιζε πίστα μοτοκρος στα πρώτα χιλιόμετρα για Οδησσό… Μετά από τη βροχή που μας έκανε παρέα μετά το μεσημέρι… Φτάσαμε τελικά βράδυ στην Οδησσό. Αργήσαμε να βρούμε και ξενοδοχείο! Πόσο μάλλον να φάμε (σε γιαπωνέζικο – το μόνο ανοιχτό)!

Παρασκευή: Ξυπνήσαμε πρωί και πήγαμε βόλτα στην Οδησσό. Χθες βράδυ είχαν πλημμύρες! Επιστροφή στο ξενοδοχείο, πακετάρισμα, ο Μιχάλης τηλέφωνα… Και φεύγουμε. Αέρας πολύς που δυσκολεύει την οδήγηση. Και ψιλοβροχο….. Με σταματάει η τροχαία… Δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε. Με 10 ευρώ μου λένε φύγε. Τελικά κάποια στιγμή τα καταφέρνουμε να μπούμε Κριμαία. Έχει όμως βραδιάσει και δε βγαίνει για Συμφερόπολη. Και τώρα? Σταματάμε σε ένα μέρος στη μέση του πουθενά που έχει γιορτή με βεγγαλικά. Βρίσκουμε ένα μοτέλ και τρώμε κεμπαπ με τους τατάρους φίλους μας…

Σάββατο. Ξεκινήσαμε νωρίς. Ευτυχώς σήμερα δε βρέχει αλλά το κρύο συνεχίζεται. Διατρέχουμε την Κριμαία. Λιβάδια απέραντα. Και αμπελώνες. Περνάμε τη Φεοδοσία και βλέπουμε τις πρώτες παραλίες στην Μαύρη Θάλασσα. Ετοιμάζονται για το καλοκαίρι… Τελικά φτάνουμε στο Κερς. Παίρνουμε το πλοίο για απέναντι στη Ρωσία. Ο πορθμός αυτός ενώνει τη θάλασσα του Αζοφ με την Μαύρη θάλασσα. Πολλές διατυπώσεις τόσο στην Ουκρανική πλευρά όσο και στην Ρωσική. Ευτυχώς που βρίσκουμε έναν Ρωσοπόντιο, το Μιχάλη και μας βοηθάει με τα χαρτιά! Μας προσκαλεί δε στο χωριό του, ένα Ελληνικό χωριό δίπλα στην Ανάπα, όπου μένουμε για βράδυ… είχαμε πάθει στέρηση φαίνεται… και θέλαμε να ακούσουμε Ελληνικά! Μένουμε στο ξενοδοχείο ενός Αρμένη από τη Γεωργία που μιλάει Ελληνικά (λόγω της Ελληνίδας γυναίκας του).

Κυριακή. Το πρωί συναντήσαμε τους φίλους Γάλλους που κάνουν ανάποδα από μας το γύρο. Ανταλλάξαμε νέα και εμπειρίες. Έφυγαν αυτοί και ξεκινήσαμε και μεις. Στόχος μας να φτάσουμε όσο πιο κοντά στην Γεωργία γίνεται. Οι δρόμοι πολύ καλοί, αλλά αστυνομία παντού! Χανόμαστε και κανα δυο φορές! Το απόγευμα η βροχή πιστή στο ραντεβού της. Ευτυχώς δεν είναι δυνατή! Πέφτει το βράδυ και αποφασίζουμε να σταματήσουμε. Μπαίνω δεξιά στο Nevinnomyssk. http://goo.gl/maps/xYP8 Σταματάμε σε μια πλατεία και ρωτάμε. Ο κόσμος πολύ φιλικός. Κάποιος προσφέρεται να μας οδηγήσει σε ξενοδοχείο. Πάω να βάλω μπροστά και…. η μπαταρία off! Και εκεί αρχίζουν οι περιπέτειες. Καταφέρνουμε να τακτοποιηθούμε περασμένες μία, αλλά τουλάχιστον τρώμε καλοψημένες μπριζόλες! Αύριο βλέπουμε!

Δευτέρα και ξεκινάει επιτέλους μια υπέροχη ηλιόλουστη μέρα. Πάμε να βρούμε μπαταρία. Ευτυχώς τα καταφέρνουμε μάλλον σύντομα. Αγοράζουμε και καλώδια (είχε πει ότι θα έφερνε ο Μιχάλης). Κάποια στιγμή κατά το μεσημεράκι είμαστε έτοιμοι. Ξεκινάμε για Βλαδικαβκάζ. Στο δρόμο αρκετή κίνηση αλλά και πολλοί αστυνομικοί. Περνάμε από το περίφημο Καμπαρτίνο http://en.wikipedia.org/wiki/Kabardino-Balkaria χωρίς παρατράγουδα… Ευτυχώς τα χιλιόμετρα βγαίνουν. Φτάνουμε Βλαδικαβκάζ και προχωράμε για Βόρεια Οσετία. Το τοπίο αρχίζει να αποκτά ενδιαφέρον μια και ανεβαίνουμε στα βουνά! Μπαίνουμε σε ένα φαράγγι που οδηγεί στα σύνορα και θυμάμαι τα λόγια του Γάλλου: Το μέρος είναι υπέροχο. Φτάνουμε στα σύνορα. Καθυστερούμε λίγο στη Ρωσική πλευρά. Οι Γεωργιανοί είναι γρήγοροι και χωρίς πολλές διατυπώσεις. Μπήκαμε Γεωργία!! Ξεκινάει ο military road! Ξεκινάει το πιο όμορφο κομμάτι της εκδρομής! Ο δρόμος ανεβαίνει στριφογυρίζοντας στον Καύκασο. Οι πλαγιές κρατάνε ακόμα χιόνι! Ενα ποτάμι κυλάει με ορμή. Και ξαφνικά ο δρόμος γίνεται χωματόδρομος! και αυτό συνεχίζει για 20 χλμ. Ολο λακκούβες, πέτρες και δυσκολίες…. Αξίζει κανείς να τον κάνει. Εν τέλει μας πιάνει η νύχτα, και αρχίζει και η βροχή. Προσπαθούμε να φτάσουμε Τιφλίδα. Παντού σκοτάδια!! Κάποια στιγμή τα καταφέρνουμε. Ωραία πόλη δείχνει, με αρκετά στοιχεία κιτς. Βρίσκουμε ένα youth hostel και καταλύουμε! Ες αύριο… http://goo.gl/maps/dxMF

Τρίτη. Καφέ το πρωί στην Τυφλίδα. Ομορφη η παλιά πόλη. Στο όριο του κιτς οι νέες παρεμβάσεις. Ξεκινάμε με ήλιο και προχωράμε προς Μπατούμι. Μια μπόρα σε λίγο είναι περαστική. Η Γεωργιανή επαρχία όμορφη με τα βουνά και τα ποτάμια της. Η διαδρομή κάποια στιγμή γίνεται εξαιρετική. Στάσεις για ξεκούραση και συνέχεια… Κάποια στιγμή συμβουλευόμαστε το χάρτη. Υπάρχει ένας δρόμος που από Βαγδάτη (όχι τη γνωστή) πάει στο Vale που είναι ένα ορεινό πέρασμα για Τουρκία. Ρωτάμε σε ένα βενζινάδικο και ένας φορτηγατζής μας λέει ΟΧΙ – είναι κακός ο δρόμος. Ρωτάμε την αστυνομία και μας λένε ΟΚ….
Ξεκινάμε για κει. Ο δρόμος στριφογυρίζει μέσα σε ένα φαράγγι με ένα ποτάμι να τρέχει από κάτω. Ποίηση… Ελα όμως που ο φορτηγατζής έχει δίκιο: κάποια στιγμή γίνεται χωματόδρομος με τεράστια νεροφαγώματα… και είναι βράδυ. Γυρίζουμε πίσω αλλά έχουμε χασει 2-3 ώρες. Δεν βγαίνει σήμερα για Τουρκία. Συνεχίζουμε για Μπατούμι όπου και καταλύουμε. Αύριο η συνέχεια! Εδώ η διαδρομή μας.

Τετάρτη και ξεκινάμε από Μπατούμι για σύνορα. Ο καιρός καλός… Πίσω από τα μοντέρνα κτίρια βρίσκονται οι καλύβες… Φτάνουμε στο σημείο ελέγχου και ο καιρός έχει ήδη σκοτεινιάσει. Εχουμε σκοπό να κάνουμε πολλά χιλιόμετρα αλλά οι Τούρκοι ελεγκτές έχουν άλλα σχέδια. Κάτι πρόβλημα βρίσκουν με τη μηχανή του Μιχάλη και μας καθυστερούν 3 ώρες!! ΟΜΩΣ, φαίνεται ότι ο καλός Θεός μας έχει αφήσει για το τέλος, τις καλύτερες διαδρομές: Από το Σάρπι έως την Σαμψούντα που φτάνουμε τελικά, όλη η διαδρομή ένα ποίημα! Ο δρόμος καταπληκτικός δίπλα στη Μαύρη Θάλασσα και τα χωριά και οι πόλεις όμορφες. Ο καιρός όμως μια βρέχει μια όχι. Και τα ονόματα όλο κάτι να θυμίζουν: Ριζά, Σούρμενα, Κερασούντα, Τραπεζούντα… Υπόσχομαι στον εαυτό μου να κάνω κάποτε τη διαδρομή χωρίς να βιάζομαι!

ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Πέμπτη και Παρασκευή. Ξεκινάμε πρωί από Σαμψούντα με στόχο την Αλεξανδρούπολη. Τα χλμ είναι πολλά: 1050, αλλά είμαστε αισιόδοξοι! Οι δρόμοι καλοί αλλά με πολλά έργα! Και επί πλέον βρέχει ανά διαστήματα! Η ώρα περνάει. Εχει σουρουπώσει όταν περνάμε το Βόσπορο! Πανέμορφη η θέα! Ομως είναι φανερό ότι δεν προλαβαίνουμε! Αποφασίζουμε να συνεχίσουμε και όποτε φτάσουμε. Τελικά περνάμε τα σύνορα στην Ipsala – Κήπους στις δύο το πρωί! Ο Έλληνας τελωνειακός μας λέει ότι πρώτη φορά βλέπει μηχανές τέτοια ώρα… “κάτι παίζεται”… και γελάμε όλοι μαζί. Πιάνουμε κουβέντα και με τους άνδρες της προστασίας των συνόρων…
Ο Μιχάλης λέει να συνεχίσουμε… Εγώ διαφωνώ. Τελικά συνεχίζουμε (με την «ψήφο ανοχής» του Χρήστου). Το ξημέρωμα μας βρίσκει στην Καβάλα να τρώμε μπουγάτσα, να πίνουμε καφέ και να ψάχνουμε για βενζίνη: Σε ολόκληρη την Εγνατία δεν υπάρχει ούτε ένα βενζινάδικο…
Η Παρασκευή μπήκε, είναι πρώτη του μήνα Ιουνίου και εμείς είμαστε στον δρόμο. Σιγά σιγά τρώμε τα χιλιόμετρα μέχρι την Αθήνα. Απόγευμα είμαστε σπίτι μας. Εχουμε κάνει σήμερα 1830χλμ!
Άντε και του χρόνου!

Α